Het productieproces van keramiek kan worden onderverdeeld in vier fasen: productie van grondstoffen (productie van glazuur en klei), gieten, glazuren en bakken.
De productie van grondstoffen is onderverdeeld in:
1. Glazuurproductie
Glazuur â kogelmolen fijn malen (kogelmolen) â ontijzeren (ijzerverwijderaar) â zeven (trilzeef) â afgewerkt glazuur
2. Modderproductie
Moddermateriaal â kogelmolen fijn breken (kogelmolen) â mengen (mixer) â ontijzeren (ijzerverwijderaar) â zeven (trilzeef) â drijfmest pompen (modderpomp) â modder knijpen (filterpers) â vacuüm modderverfijning (modderverfijner, mixer)
Het vormen is onderverdeeld in: blanco vormmethode, kleiplaatvormmethode, kleistaafplaatvormmethode, freehand kneedmethode en handmatige beeldvorming.
Het drogen van keramiek is een van de belangrijkste processen in het productieproces van keramiek. De meeste kwaliteitsgebreken van keramische producten worden veroorzaakt door onjuist drogen. Snelle droogsnelheid, energiebesparing, hoge kwaliteit en vrij van vervuiling zijn de basisvereisten voor droogtechnologie in de nieuwe eeuw.
Het drogen van de keramische industrie heeft natuurlijke droging, kamerdroging en nu de continue droger met verschillende warmtebronnen, ver-infrarooddroger, zonnedroger en microgolfdroogtechnologie ondergaan.
Drogen is een relatief eenvoudig maar veelgebruikt industrieel proces, dat niet alleen de kwaliteit en opbrengst van keramische producten beïnvloedt, maar ook het totale energieverbruik van keramische bedrijven beïnvloedt.
Volgens statistieken is het energieverbruik in het droogproces goed voor 15% van het totale industriële brandstofverbruik, terwijl in de keramische industrie het aandeel van het energieverbruik dat wordt gebruikt voor het drogen in het totale brandstofverbruik veel groter is, dus het energieverbruik besparing in het droogproces is een belangrijk probleem met betrekking tot de energiebesparing van ondernemingen.
