Geschilderd Keramiek

Beschilderd keramiek, ook wel post-bakkend beschilderd aardewerk genoemd, zijn keramische kunstwerken met een lange geschiedenis. Verwijst naar het aardewerk dat op het oppervlak is geverfd nadat de aardewerkband is gebakken, in tegenstelling tot het geverfde aardewerk dat op het aardewerk is geverfd, worden het kleurmateriaal en het groene lichaam samengeperst en wordt de faience geroosterd bij hoge temperatuur, het pigment van het geverfde aardewerk zit niet stevig vast en het patroon valt er gemakkelijk af als het nat of water is. Beschilderd aardewerk begon in de late neolithische periode, veelgebruikte kleuren zijn rood, zwart, geel, wit, oker, enz., De kleur is prachtig, omdat het schilderij niet meer verbrandt, dus het schilderij is heel gemakkelijk te dragen en eraf te vallen .

Het beschilderde aardewerk gemaakt door de oude voorouders is gemaakt van hoogwaardige klei alluviaal door de rivier, puur en vrij van onzuiverheden, vochtig als een roze cake; en modder heeft flexibiliteit. Gebakken aardewerk heeft een "lijm" -textuur wanneer het met het blote oog wordt bekeken.
Vanwege de slechte baktechnische omstandigheden in die tijd was de baktemperatuur relatief laag en had het gebakken aardewerk een sterke wateropname. Als u met uw hand op het lichaam tikt, wordt een laag gedempt geluid gemaakt; Je lichter voelen als je je hand gebruikt om te pottenbakken; Er mag geen zwaar drukgevoel zijn; Maak het aardewerk nat met water, je ruikt een vage geur van aards vlees; Als je goed kijkt, zullen er kleine naaldgaten in het oppervlak van het aardewerk zitten.
Oud aardewerk, waarvan de meeste de levende gebruiksvoorwerpen van de voorouders zijn, voordat ze in de grond worden begraven, heeft het lichaam van het vat sporen van botsing, langdurig gebruik van het lichaam heeft een natuurlijk slijtageverschijnsel en er is contact met lucht, water, vet en andere dingen geproduceerd door de "shell colour paste". Beschilderd aardewerk is duizenden jaren in de grond begraven en na langdurige accumulatie is het oppervlak van het aardewerk vol met "schubben". Echte "kalk" kan niet worden afgewassen met water, borstel "kalk" met verdund zoutzuur, je zult "kalk" witte rook en schuim zien uitstoten.

Met de vooruitgang van de technologie en de geleidelijke verbetering van het menselijk esthetisch bewustzijn, begonnen neolithische mensen geleidelijk met opzet aardewerk te versieren, dus er was een kunstwerk zoals faience. Schilderen is een cruciaal onderdeel van het maken van faience. De voorouders van de neolithische periode schilderden kinderlijke, eenvoudige en elegante decoratieve patronen met gekleurde pigmenten op de aardewerkblanco's, zodat het buitengewoon gewone aardewerk een kostbaar prehistorisch meesterwerk werd in de behendige handen van de pottenbakkers.